لیبل و بارکد | لیبل یا برچسب، یک تگ چاپ شده با اطلاعاتی مانند نام محصول، برند، وزن، تاریخ انقضا و غیره است. این برچسب ها معمولا برای شناسایی محصولات استفاده می شوند و برای اندازه گیری سریع و دقیق یا بهبود عملکرد سیستم های خودکار طراحی شده اند.
بارکد نوعی کد قابل خواندن با دستگاه بارکد خوان است که شامل نوارهای تیره و روشن است. هدف از استفاده از بارکد، سهولت در شناسایی محصولات است. در اینجا، اطلاعات محصول به صورت دیجیتالی ذخیره می شود و دستگاه بارکد خوان با خواندن بارکد، به صورت خودکار اطلاعات را مشخص می کند.
به طور کلی، بارکدها برای جلوگیری از خطاهای انسانی در شناسایی و یا اسکن محصولات در مغازه ها، در زنجیره تامین و در سیستم های خودکار استفاده می شوند.(لیبل و بارکد)
بارکدها برای اولین بار در دهه ۱۹۴۰ به وجود آمدند. رابرت وانت نماینده خاطره‌ساز شرکت دارتموث آیراف لبه‌چین (Dartmouth-Avery) اولین بارکد را در سال ۱۹۴۸ اختراع کرد. اما این فناوری تا دهه ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ به دلیل پذیرش کم در صنعت تجارت و تکنولوژی بسیار پیچیده بود که محدودیت رشد آن را برای این دوره قرن ۲۰ شکل داد.
در سال ۱۹۷۴، نورمن وودلند، خلاقیتی جدید به این صنعت آورد و با فکر خود یک بارکد هشت رقمی را ارائه می‌کند. این کار به ارائه مستندات و بررسی‌های فنی شامل الزامات طراحی بارکد در سال ۱۹۷۸ منجر شد. بارکد هایی که با روشهایی طراحی شده اند که می‌توانند چاپ شوند، شروع به استفاده در صنعت کردند و تا به امروز این فناوری به عنوان یکی از فناوریهای واجد سطح بالا در صنعت و تجارت شناخته می‌شود.(لیبل و بارکد)
بارکد یا (Barcode)، عبارت است از یک ترکیب خطوط عمودی و افقی تیره و روشن که برروی کالاها، بسته‌ها و محصولات مختلف برچسب‌گذاری شده است. این بارکدها با استفاده از دستگاه‌های خواننده‌ی بارکد مانند اسکنر کدخوان، خوانده شده و داده‌های مربوط به کالا و محصولی مانند نام، قیمت و شناسه‌ی تکیه گاهی در سیستم‌های مدیریت موجودی و فروشگاهی ذخیره می‌شود. بارکدها برای سرعت‌بخشیدن به فرآیند فروش و مدیریت موجودی در فروشگاه‌ها به کار می‌روند.
