تاریخچه دستگاه های کپی | دستگاه های کپی در سال ۱۹۵۰ میلادی اختراع شدند. در آن زمان، دستگاه های کپی هنوز به شکل دستی بودند و با استفاده از فناوری ویژه، تصاویر را بر روی کاغذ کپی می کردند. با پیشرفت فناوری، دستگاه های کپی نیز به شکلی پیچیده تر و پیشرفته تر توسعه یافتند. در سال ۱۹۶۰، دستگاه های کپی با ارتفاع سیستم و توانایی کپی بیشتری معرفی شدند. در سال ۱۹۷۰، دستگاه های کپی رنگی معرفی شدند و در سال ۱۹۹۰، دستگاه های کپی لیزری به بازار عرضه شدند. در حال حاضر، دستگاه های کپی با قابلیت های بسیار زیاد دارای تکنولوژی های پیشرفته ای هستند که قابلیت کپی بلند مدت با کیفیت بالا را دارا هستند.
چاپ در ایران در زمانه های مختلف دارای تاریخچهی پرفراز و نشیبی است و ارتباط مستقیم با جهان غرب نیز دارد. در قرون وسطی، به دلیل وجود قرآنیون و آمدن تلفیق یونانی – عربی و حضور علماء، کتابهای بسیاری از نویسندگان عربی و فارسی چاپ گردید. در سدهی هفتم هجری مترجمانی برای ترجمهی آثار اروپایی دارای ترجمههایی در حدود 50 جلد از کتب فارسی-لاتین شدند، ولی از آنجایی که تعداد آنچنان کمی از مردم میتوانستند بخوانند، جریان چاپ عمده بازنشر جدیدهایی از کتب تاریخی، سیاسی و دینی از هندوستان، ترکیه، بلوچستان و افغانستان شد. در سدهی نوزدهم، با دسترسی به چاپخانههای جدید و بهبود شرایط حمل و نقل، چاپ برای منتشر کردن اخبار و رساندن آن به بسیاری از متولیان تأثیرگذار شد. از اواسط سدهی بیستم، بخشیدن محیطی برای بسیاری از نویسندگان به منظور تألیف و چاپ آثار شان، مهمترین مبادرت در زمینهی چاپ در ایران بود و طی دهههای چهل و پنجاه، بسیاری از محصولات چاپی ترجمه شدند. از دههی شصت، شرط اساسی برای چاپ کتب و مجلات در کشور، تأمین مالی شد. اما، بعد از انقلاب، چاپ و نشر دارای تغییرات قابل توجهی شد که نظم جدیدی را برای ورودیهای چاپ، بازار، اخبار و اطلاع رسانی به وجود آورد. هیئت نظارت بر چاپ و نشر از زمینه-ای برای نظارت بر فعالیتهای چاپ و نشر، حمایت از نویسندگان و تأمین مالی بود.
چاپ دیجیتال یک فرآیند چاپ از روش مستقیم به صورت دیجیتال است. ابتدا رنگ و صورت گرافیکی را به صورت دیجیتال در کامپیوتر ایجاد می کنند. سپس به کمک پرینترهای خاص، به سرعت و با کیفیت بالا، چاپ روی کاغذ، برچسب و سطوح مختلف انجام می شود.
اولین ماشین چاپ دیجیتال در دهه 1950 توسط جان آتنبورهایدر در بلومفیلد، نیوجرسی، ساخته شد. اما ابزارهای چاپ دیجیتال تا دهه 1980 به حداقل محدود بودند و بیشتر برای چاپ مستقیم روی برچسب و لیبل استفاده می شدند.
در دهه 1990، با رشد صنعت کامپیوتر و تکنولوژی پرینتر، امکان چاپ دیجیتال بر روی سطوح بزرگتر از کاغذ و برچسب وجود داشت. این فرایند به شرکت ها و کارخانه ها اجازه می داد فقط برای تک محصولات خاص چاپ کنند، بدون نیاز به تولید در مقیاس صنعتی.
در دهه 2000، فناوری چاپ دیجیتال به طور چشمگیری پیشرفت کرده است و امروزه استفاده از چاپ دیجیتال در بیشتر صنایع رایج است. در حال حاضر، بسیاری از شرکت ها از جمله شرکت های مواد غذایی، تبلیغاتی، کتاب، لوازم التحریر، لوازم شخصی و غیره از چاپ دیجیتال به عنوان روش تولیدی استفاده می کنند.